Büyük Dilemma. Çocuklarımızın güçlü kanatları olması için uğraştık, şimdi arkalarından bakıyoruz.
Şubat 2024 de yazmışım en son, zihnimi yokluyorum neler oldu diye. Sonun bu kadar sana göre olacağını bilseydik o kadar koşuşturur muyduk yine de? Çok koydun kendini, büyük çaba harcadın. "Hepimiz yaptık sen de yaparsın." dedik ama keşke üniversiteye girmek istediğin bölüme gitmek bu kadar yıpratıcı olmasa. TYT, AYT sonuçlarını sıralamanı falan yazmayacağım. Senin sınavdan çıkmanı beklerken senden biraz önce çıkan gençleri gördüm. Yüzleri bembeyaz göz bebekleri büyümüş bazılarının alnında damarları belirmiş, donuk ifadeleriyle yönlerini bulmaya çalışıyorlardı. Ardı sıra senin geldiğini gördüm yüzünde gülümseme maskesiyle. O maskeyi ben endişelenmemeyim diye taktığının farkındaydım, koşup sana sarıldım. O kadar sevindim ki sen bana " Mezardan çıkmışım gibi seviniyorsun, sakin kız" dedin. Biraz daha öpüp kokladım, karnın acıkmıştı doyurduk. Şimdi hatırlamıyorum nasıl yanımızda plaj çantamız vardı, denize gitmek istedin, gittik. Yüzdük, suyun içinde cevap anahtarı...
