Büyük Dilemma. Çocuklarımızın güçlü kanatları olması için uğraştık, şimdi arkalarından bakıyoruz.

Üç yaş hikayesi

Üç yaş olmayı hiçde sabırsızlıkla beklemedin çünkü biz sana artık üç yaşında olacaksın yani abi deyip seni bekleyen değişimleri anlattık.
Sende aklında bunları çözümleyip annenin bebeği kalmayı uygun buldun. (Ama yinede şimşek Mc Qeen’li pasta şiparişi vermekten geri kaldın.)
Şimdi kim kakasını tuvalete yapacak, artık sallanmadan uyuyacak,bir de biberon yerine bardaktan süt içilecek koyver gitsin böyle iyi. Bizde öyle yaptık koy verdik sen yat annenin koynunda askere gidene kadar.

Şimşek Mc Qeen li pastayı görünce gözlerine inanamadın onu önce kutu sandın sonra parmakladığında resim bozuldu sanıp üzüldün. Sonrasında sabırsızlıkla mumları yak hadi diye baskı yaptın. Hatice teyzenin getirdiği oyun hamuru işleme malzemelerine çok sevindin hediye paketi açma heyecanın görülmeye değerdi nasıl da anladın senin için özel bir gün ve her gelene kendine öptürdün. Bu kadar temas dan kaçan biri için herkes bu fırsatı kullandı ve bol bol seni öptüler.
Gecenin sonuna kadar uykun gelmedi. İki kere üzerini değiştirdim o kadar hareketliydin ki ter içinde kaldın.

Adın ne sorusuna “Abi “derken artık “bebek” diyorsun.Bazen “abi bebek” yada sana asla vermeyeceğim bir şeyi istersen “baba baba ben baba” işine geldiği gibi yani

Papatya topladık geçen gün artık çiçek toplayıp hediye etmeyi öğrendin. Sapı küçük olanlar kulak arkası küpe, uzun olanlar bardağa.Anneler gününde epey çok küpem oldu

Evdeki en kıymetli şeyler Yiğit’e ait olanlar onlar bir şekilde oradan senin odana geliyor ve üstüne konmaca, bozmaca. Bu durumu hafifletmek için sanda defterler, kitaplar, kalemler, flüt,gitar vb malzemeler aldıysam da nafile senin olanlara ilgi yok.

Bu resmi koymazsam olmazdı.Bu gözler yüzünde kirpik fetişi oldum ya...

Ellerinin marifetli halleri hızla artıyor, yemek, ütü, temizlik işlerine girtin bu yetmez gibi birde boya.Senin odanda boyanmadık duvar kalmadı.

Bu da senin Şimşek Mc Qeeni'nin ben Murat 131 diyom ama

Sokakta çamur oynuyoruz birlikte çok pratik üretimler yaptın geçen gün gövde sabit kalıyor baş ve kuyruğu değiştirip işte şimdi at yaptım, bak kuzu, bak fil, bak köpek. Çok güldüm bu haline bütün görenler dehşetle bize baktılar ne çok kirlendi ellerin.

Ertesi günde mahalleye nasıl kirlenilir gösterisi yaptık, yol çalışması için kenara yığılmış kum tepsine çıkıp çıkıp kaydın. Bazen kepçe geldi kum almaya o anlarda koşup arkama saklandın sana kızmasınlar diye. Ama o kadar sevimliydin ki kısa sürede yoldan geçenler seni seyretmeye başladılar.Sende “dağa nasıl tırmandığını anlattın”

Komşu kızı İpekle aranız çok iyi o çok konuşkan pencereden “emir emir” diye bağırıyor. Geçen gün birlikte indirdim bahçeye oynamaya.Koşma yarışı başlatmak için sayıyordum şimdi sen say Emir dedim sayma şu “1-4-1” hadi sen say şimdi İpek “ 1-2-3-4-5-6-7-8-9”

Ortamda yaşıt kız çocuğu varsa tamamen farklısın yere yatıp takla show yapıyorsun, üstelik sadece ileri takla değil geri takla atmayı da deniyorsun.Kime çektin bilmem?

Özel bir sabır gösterip böyle şeyler de yaptığın oluyor.

Bu da ilk kişisel sergin

Boyama kitaplarının çeşitleri kalmayınca bilgisayar kartuşuna kıyıp sana bilgisayar çıktıları alıyoruz.Sınırların tam içinde kalamasan da epey geliştin.Hem renk kullanmaya başladın hem parçaları ayrı ayrı boyamayı kavradın.
Kendin ise yumurta, muz, saat resimlerini çok iyi çiziyorsun. Baba, anne, yiğit’i temsil eden yuvarlaklar çizip bunlardan yiğit’e gitarı temsil eden üçgen koyuyorsun.Üçgen, daire, kare bu şekilleri biliyor kendin çizmeye çalışıyorsun. Renkle den sadece mavi doğru biliyorsun zaten “mavi-mor “demeyi seviyorsun. Renkli bir şeyden bahsedeceksen “mavi- mor” diye başlıyorsun.

Playstation ile tanıştın.Sağolsun Yiğit.Ama bu kezde onu sıkıştırınca hadi polis arabasına bindir beni, hadi motora bindir diye. Şimdi unutturmaya çalışıyoruz.

Böyle de televizyon izlenir.

Sonunda gözlüğünü buldun.

Yiğit'e iyice yapıştın

Dizme olayların devam ediyor.

Yemek yeme işi hala çok karışık çünkü süt kurtarıcısından vazgeçmedin hala sevdiğin yemeklere( pirinç pilavı, bulgur pilavı, patates haşlaması, makarna, tavuk, köfte, brokoli) bir tek kakaolu kek, karışık meyve suyu eklendi hiçbir gelişme yok. Gelişme sağlamak için birlikte pişiriyoruz, doğrarken tadıyoruz ancak o zaman keyifle tatmak istiyorsun ama sonra çok kötü bir sesle çıkarıyorsun. Böylelikle havuç, salatalık, limon kazandık bundan başka çözümlerde bulamam gerek ama ne?

para veripalma/aldırma zevkini öğrendin birileri sana bir şey alsında işine yaramasa da olur.Olmadı sen önderlik edip bakkala götürüp cips, vb ıvır zıvır aldırıyotsun. Kapıdan girerken” bunlar bebeğin Yiğit’le yiyecek” diyorsun ama yalan açtırdıktan sonra odandaki kanepe, masa, halı ile birlikte yiyorsunuz.

Giyinme soyunma yeterliliğin gelişsin diye çoraplarını çıkarmana izin vardim ancak başıma iş açtım şimdi hiç çorap durmuyor ayağında. Sadece çıkarma yeterliliğin gelişti.

Üstelik yakın zamanda da pantolon, kilot çıkarmaya başladın ama bu kez çoraptan tecrübeliyim.Ben anlamayayım çıkardığını diyede battaniyenin altına saklanman da cabası. Diyoloğ şu:
“A Emir yattın mı annem sen” “ bebek yattı” “Ama dah erken hem sütte istemedin” “ben abi num(TV) seyretcem” “ A ozaman ben de gelip yanına yatayım” “ Hayır değil değil “Tam bu anda heycenla fırlayınca manzara açığa çıkar ve “hadi bakalım bulalım pantolonunu da giyelim” Kanepenin arkasında tüm malzeme alınır ve en baştan önce bu ayağı sokcaksın, sonra diğerini istemeye istemeye uğraşa uğraşa sonunda benim yardımımla giyiniyorsun tekrar.

Pencerenin önüne buğday koyuyorum kuşlar yesin diye. Bu ne büyük seremoni haline geldi. Bir avuç al ve pencerenin pervazına koy ama yarısı yere yarısı göğe.

Geçen gün markette hazır kuş yemlerini gördün alalım bizim kuşlara diye tuturdun daha sı kedi ve köpek mamalarından da alıp mahalledeki hayvanları besleyeceğiz sana kalsak.

“Gürültü gördüm” de özel sözün.