Bilim Kurgu filminde İnsani Duygular
Pandemi'nin ne olup olmadığını anlamaya çalıştığımız , Mart, Nisan, Mayıs ve Haziran ayları boyunca sevdiklerimizden uzak kalmak, onlar için kaygılanmak, belirsizlik içinde beklemek, yaşamı kısıtlamalara uyumlu hale getirmek, tüm Dünyada olduğu gibi bizi de zaman zaman bunalttı.
Sadece işine gidip evine dönen abin, bahçede olmanın ona iyi geleceğini söyleyip, aylar sonra geldi.
Ben de gündüz olmasına rağmen, onun için yerden volkanlar yakarak ona olan hasretimi anlatmak istedim.
Bu karşılamayı sen ve İrem ile birlikte yaptık. Abin içeri girince kulağıma" Büyüyünce bana da böyle karşılama yap" diye fısıldadın. Ben de "sana kırmızı halı sereceğimi" söyleyince yüzün ışıldadı.
Böylece yeme içme festivali de başlamış oldu.
Sabahları yüzmeye gittik.
Sınavın bitince almaya söz verdiğimiz Akordiyon' nun geldi.
Ve Nintendo DS!ini abinle birlikte keşfe çıktın ve onunla ip atlama yarışmaları yaptınız.
Mezuniyet andacı için daha önceki resimleriniz geldi, çok uzak hatıralarmış gibi algıladığını söyledin.
Çarşamba günleri senin yaşıtların ile buluşman serbestti. Bu buluşmaların birinde hızınızı alamayıp Seyitgazi tepesine çıkmışsınız. Dönüşünde dizler ve dirseklerde ciddi yaralar ile geldin. Bence o kadar uzaklaşmışsınız ki gerçeklik duygusundan kaykay ile yokuş aşağıya inebileceğinizi düşünmüş ve uygularken yuvarlanmışsın.
O kadar şükrettim ki daha kötüsü olmadığı için. Günlerce bağrış çağrış pansuman yaptık. 8. sınıfı bitirdiğin için tüm test kitaplarını dönüşüme atmadan önce yaralı halin ile bu resmi çektik.
Tabi ki çizmeye devam ettin.
9. sınıfı okumak üzere kendi okulun Bahçeşehir kolejine % 65 burs ile kaydını yaptırdık. Japonca öğrenmek istediğini söylediğin için Yaren öğretmenin ile Japonca derslerine başladın.
Bu kedinin adı Küçük. Normalde ben evde kedi ile yaşamanın doğru olmadığını düşünürüm. Gelsinler yiyip içip dışarıda yaşasınlar isterim.
Şubat ayında abin eve doğru yürürken peşine takılmış, ayaklarının arkasında bina kapısını açmasını beklemiş, asansörü de birlikte beklemişler. Sonunda evin kapısını açınca içeri girmiş. Ben şok.
Fakat bu kısıtlama döneminde abin ile birbirlerine yoldaş oldular.
Bu yüzden Küçük de benim oğlan.
Resim çekmeye verdik kendimizi, tam kamerayı açıyorum arkamda bitiyorsun, açıyı ayarlatıyorsun, simetriyi düzelttiriyorsun.
Bahçe de resim çekip eğlenmeyi öğreniyoruz.
Böceklerin pozunu yakalayan diğerini heyecan ile çağırıyor.
Bir de dolunay aşkı başladı, hiç kaçırmadan her ay izlemeye çıkıyoruz.
Deniz kenarından çıkmayacak ise Seyitgazi tepesine tırmanıyoruz.
Kurban bayramını vesile bilip Afyon Karadirek köyümüze gittik. Resim için çıkardık maskeleri ama gayet maskeli-mesafeli bayramlaşma oldu.
Ege'yi sevmeye Ankara'ya gittik.
Discord'tan tanıştığın Ankara'lı arkadaşın Eyüp ile yüz yüze tanışmak istedin. Ben Eyüp'ün ailesi endişelenir diye aile buluşmasına çevirdim bu karşılaşmayı. Siz ikiniz bir kameriyede biz annesi ile diğer kameriyede oturduk. Konuştukça sizin çok ortak özelliğiniz olduğunu anladık ve şaşırdık.
Pandemi döneminde benim arkadaşlarımdan Zehra, annesi (Gülsüm teyzeyi) ve Tahire babası (İsa amcayı) kaybetti. Bende onların yüzlerini azda olsa güldürmeye, üzüntülerini paylaşmaya İzmir'e gittim.
Zehra, İrina ve Selena ile Karaburun'a gittik.
Sahil dolusu taş "oyna bizimle" diye bağırıyordu.
Bende onlardan şans tepesi yapıp resimlerini çekeyim dedim
Resimlerini çekerken İrina teyzen de beni ilginç bulmuş.
Ege mavisi beni çok feci çarptı.
Önümüzdeki yaz orada ev kiralayıp maviye gözlerimi doyurmayı istiyorum.
Bu pandemi döneminde "Senden bana ne" diyenler ile "Senin için yapabileceğim ne var?" diyenler ayrılıyor.
"Bütünün parçasıyım" diyenler "Doğa hepimizin" diyenler "Senin için evde kalıyorum" diyenlerin varlıklarını devam ettirmelerini dilediğim filmin içinde gibiyim.
İzmir'de oturan arkadaşlarımızı da çok özlemiş merak etmiştik. Edremit Narlı köyünde buluştuk
İda dağlarının Sarıkızı'nın pozunu vermeyi ihmal etmedik, şifasından dileyerek...
Yıllar içinde masamızdan ayrılan Ruhi abiyi hasret ile andığımız.
Pandemi dönemindeki öğrenimlerimizi " Önce sağlık " diye özetlediğimiz, sıcak, içten sohbetlerimize, kaldığımız yerden devam ettik.
Sapanca'da Tevfik ve Cemile ile dağ yürüyüşlerimize devam ettik.
İrem'i göremedik çünkü Antalya'da idi.
Ters evde dolaşmanın baş döndürücü (gerçek anlamda) ve çok eğlenceli olduğunu tecrübe ettik.
Cemile teyzen aylardır, makas görmeyen saçlarımızı düzeltti.
Maskemizi çıkarıp ağaçlar ile dertleşe dertleşe, teşekkürümüzü ise gördüğümüz çöpleri toplayarak, yürüyüş yapmanın ne önemli bir özgürlük olduğunda hemfikir olduk.
Ormanya Hobit evlerinde güzel resimler çektik ama ormanın ortasında kahveci bulunması gerçek sürpriz idi.
Şimdi gene kısıtlamalı günlere geri döndük.(06.12.2020) Bahçeye yeni aktivite alanları ekleyerek temiz hava almaya, toprak, ağaçlar, çiçekler ile zaman geçirerek, yürüyüş yapmaya, birbirimiz ile iyi geçinerek sevdiklerimiz ile tekrar buluşacağımız günlere ulaşmayı diliyorum.
